In het hart van Schouwen, waar het hockeyveld ons roept,

Staan wij als één team, waarin ieder zijn rol besnoept.

In de tweede klasse, een competitie van vuur en vlam,

Waar eigen glorie soms verblindt, als een zilveren klam.

Een bonte mix van spelers, met talenten zo divers,

Van ervaren krachten tot nieuwkomers in het universum van revers.

Sommigen dansen met de bal als meesters in hun pracht,

Terwijl anderen nog zoeken naar het juiste hockeyslacht.

Te midden van het veld, waar karakters zich ontvouwen,

Eisen we meer dan enkel eigen roem en glanzende touwen.

Want hier, in ons hockeyhuis, geldt het als een feit,

Dat teamspel regeert, en niet enkel eigen tijd.

Luister, spelers, naar het hart van ons gezamenlijk pact,

Want eigen gewin enkel brengt ons in een donker tract.

Afspraken, als lijnen op het veld zo fijn,

Vragen om verbondenheid, om als één team te schijnen.

Fanatisme, ja, dat brengt een gezonde zucht,

Maar vergeet niet, het is het team dat de zege ducht.

Dus tempert ego's en bouwt aan wat ons bindt,

Zodat elke actie op het veld als een symfonie klinkt.

Negativiteit, een gif dat ons verzwakt,

Laten we het verbannen, zodat niemand hierin smakt.

Want in het samenspel ligt onze ware kracht,

Waar eigen gewin wijkt voor het collectieve pracht.

In dit Schouwse hockeyverhaal, één boodschap, puur en echt,

Niets hebben we aan solisten, aan ego's zonder respect.

Dus voeg je in, in het team dat we samen smeden,

En zie hoe we triomferen, als één geheel, als één zegen.